amunicja

Pomysły niektórych pocisków mnie zadziwiają.



Amunicja bezłuskowa

Stworzono naboje, w których pocisk był otoczony sprasowanym prochem.
Najbardziej znanym projektem jest stworzona w latach 70. w niemieckiej firmie Heckler & Koch amunicja bezłuskowa kalibru 4,73x33 mm.
  


 




 










 Skomplikowana konstrukcja broni i wysokie koszty produkcji były głównymi powodami zarzucenia projektu.





Amunicja strzałkowa

Pierwsze próby stworzenia amunicji strzałkowej do broni palnej miały miejsce już w XVII w. z wykorzystaniem broni czarnoprochowej, ale współcześnie na poważnie zainteresowano się pomysłem w latach 60. XX wieku.

Zaletami takie amunicji miały być: lepsza stabilizacja pocisku w locie, większa prędkość wylotowa oraz znaczne poprawienie penetracji pocisku.

 
















Amunicja wielopociskowa

Nabój SSB (Salvo Squeeze Bore) powstał w zakładach Colta na przełomie lat 60. i 70. Założeniami prowadzącymi do powstania tej koncepcji były zwiększenie prawdopodobieństwa trafienia celu, a także zwiększenie siły obalającej jednego naboju.

 Mimo eksperymentów z amunicją pistoletową i karabinową różnych kalibrów, do użytku trafiły jedynie naboje kalibru .50 BMG stosowane w wielkokalibrowych karabinach maszynowych.

 

Amunicja silnie grzybkująca

Pomysł, który ujrzał światło dziennie w ostatnich miesiącach to pocisk RIP z firmy G2R.
Jest to rozwinięcie (można powiedzieć, że pociągnięte poza granice absurdu) amunicji grzybkującej z wgłębieniem wierzchołkowym - pocisk silnie ponacinany i pełen ostrych krawędzi po trafieniu w miękki cel silnie grzybkuje, a następnie rozrywa się na kilka ostrych odłamków.